ความจริงอันน่าเกลียดกับข้อกฎหมาย

ไปนั่งเล่นในสตาร์บั๊ค เลยได้หยิบนิตยสารฟรี 24 7 มาอ่านดู ก้เจอบทความเกี่ยวกับเรื่องนักเขียนไทยกว่า300คนลงนามในจดหมายเรียกร้องให้มีการยกเลิกกฎหมายมาตรา112 หรือเป็นที่รู้จักกันชื่อสั้นๆว่า "กฎหมายหมิ่น" เราเลยกลับมาค้นเพิ่มเติมว่าตัวกฎหมายเขียนไว้ว่าอย่างไรบ้าง ลองหาอ่านกันได้โดยsearch google หรือลองย่อๆทางเวปนี้ดูนะคะ http://www.kodmhai.com/m2/m2-2/m2-107-112.html

ทางผู้เขียนtumtumแห่งนิตยสาร24 7 ตั้งคำถามและให้ข้อคิดไว้ดีมาก โดยถามว่าการทำแบบนี้"เพื่ออะไร" และข้อคิดคือ ถ้าหากคนเราเรียกร้องสิทธิ์จากผู้อื่นแล้ว หรืออะไรที่มีผลกระทบโดยรวม ต่อผู้อื่น ก็ควรที่จะชี้แจงและให้คำอธิบาย เหตุผล ให้ชัดเจนออกมา เพื่อให้คนอื่นได้รับรู้ รวมทั้งต้องเปิดใจกว้างยอมรับความคิดเห็นผู้อื่นอย่างเต็มภาคภูมิ ทั้งที่คนอื่นเห็นต้วยหรือไม่ก็ตาม เข้าใจหรือไม่ก็ตาม

สำหรับใครที่เคยดูหนังเรื่องหนึ่งที่พระเอกเล่นโดย หนุ่ม(ใหญ่)ชาวสก็อต อาจจะพอเข้าใจในสิ่งที่เราจะพูดต่อไปนี้นั่นก็คือ ความจริงบางทีก็เป็นสิ่งน่าเกลียดเหมือนกัน (Ugly Truth) ส่วนตัวแล้ว เข้าใจทั้งทางด้านคนที่อยากให้ยกเลิก และคนที่ไม่อยากให้ยกเลิก ข้อดึของการยกเลิกคือเรามีสิทธิเสรีภาพเพิ่มขึ้น แต่ข้อเสียคือชื่อเสียง และชื่อเสีย ทั้งๆที่เป็นเรื่องจริงหรือไม่จะออกมาได้ง่ายขึ้น คล้ายๆกับการเขียนวิจารย์ดาราแบบแรงๆในสมัยนี้ ที่ดูนับวันจะน่ากลัว แค่อ่านผ่านๆก็รู้สึกว่าเลือกซิบออกมาทันตากันเลยทีเดียว ลองคิดเล่นๆแล้วกันนะคะ คือเรื่องจริงบางเรื่องไม่มันอาจจะน่าเกลียด แต่มันก็เป็นความจริงที่คนทั่วไปควรได้รับรู้ไว้บ้าง แต่เรื่องจริงบางเรื่องถึงแม้ว่ามันจะน่าเกลียด ไม่ต้องเอามาประกาศคนก็รับรู้กันได้อยู่ดี ไม่จำเป้นต้องเอาออกมาเผยแพร่ให้เสียชื่อเสียงไปกว่าเดิม

สุดท้ายนี้ อยากให้ทุกคนลองคิดดีๆ ก่อนที่จะทำอะไรลงไป เพราะความจริงอันน่าเกลียดนี้มันจะปรากฎต่อสายตาผู้อื่นไม่ช้าก็เร็ว ถ้าเราทำตัวไม่ดีเอาไว้ แล้วก็อยากให้ทุกคนใช้เหตุผลในการคิด ตัดสินใจ และกระทำทุกอย่าง อย่างมีสติที่สุด อย่าใช้อารมณ์เป็นใหญ่นะคะ

ปล.ขอย้ำสักล้านที ณ ที่นี้ว่า ไม่ได้ตั้งใจจะเข้าข้างคนที่เห็นด้วย หรือไม่เห็นด้วยกับกฎหมายข้อนี้แต่อย่างใด เพียงแต่อยากให้ทุกคนนั่งนึกตรึตรองกับเรื่องราวต่างๆสักนิดนึง